Առավոտ էր,Արմինեն որոշեց գնալ Սևակենց տուն, որպեսզի պատրաստվեն դպրոցի միջոցառմանը: Արմինեն թակեց դուռը, բայց ոչ ոք չեր բացում, շատ տխրեց քանի որ նա էր միջոցառման կազմակերպիչը և Սևակը չկա , բացի նրանից, որ Սևակը մասնակցում էր Արմինեի միջոցառմանը, նաև նրանք իրար սիրում էին արդե 3 տարի : Արմինեն անհանգստացավ, և զանգեց իր ընկերուհուն ՝Ալիսային:

-Ալո, բարի առավոտ Ալիսա կարող ես ասել Սևակի ընկերոջ՝ Արամի համարը:

-Բարի առավոտ, նրա համարը 014-25-25***է, իսկ ինչու:

-Կներես այժմ չեմ կարող ասել, շնորհակալություն, - ասաց Արմինեն և զանգահարեց Արամին:

 Արամը չէր պատասխանում Արմինեին: Առավոտ էր: Արմինեն գնաց դպրոց , և տեսավ, որ Սևակը և Արմանը դասին ներկա չեն: Արմինեն նույնպես դասի չնստեց զանգահարեց Սևակի մայրիկին՝ հարցնելով թե գիտի ուր է Սևակը, իսկ նրա Մայրը անջատեց հեռախոսը:

 Արդեն գիշեր էր, Արմինեն հոգնել էր, ուզում էր քնել բայց չէր կարողանում, նա անհանգստանում էր: Արմինեն որոշեց զանգահարել իր ամենամտերիմ դասընկերուհուն:

-Ալո , Լիլիթ կներես, որ այդքան ուշ եմ զանգահարում,  մի հարց ունեմ, կարող է իմանաս Սևակի մասին տեղեկություն:

- Այո իհարկե- պատասխանեց Լիլիթը: