Գիշեր էր, մի գիտնական, որի անունը Արթուր էր, որոշեց տխուր պատմություններ վերցնել համացանցից և ստեղծել մի գիրք, որի անունը նա դեռ չէր որոշել: Նա փորփրեց և գտավ մի տխուր պատմություն, որի անունն էր << մի տխուր առավոտ>>: Նրան շատ հետաքրքրեց այդ տեքստը, նա ամբողջովին կարդաց, ամեն ինչ պարզեց, զանգեց իր ընկերներին և հարցրեց, թե՞ որտեղ կարող է լինել այն հոգեբուժարանը, որտեղ Արմինեն է: Նա ամեն ինչ պարզեց և գնաց այդ հոգեբուժարան: Նրան արգելեցին այցելել Արմինեյին, քանի որ Արմինեն կարող էր սպանել  Արթուրին, Արթուրը ամեն ինչ արեց, և այցելեց Արմինեին: Արմինեն փորձեց միանգամից սպանել Արթուրին, բայց այդ ժամանակ՝ Արթուրը բռնեց նրա ձեռքից և նրան ներարկեց, Արմինեն ուշաթափվեց: Գիտնականը նրան վերցրեց  հոգեբուժարանից և տարավ նրա  հիվանդասենյակ: Նա Արմինեին սառացրեց 7 օրով:

Արմինեն զարդնեց, և այդ ժամանակ  չգիտեր թե՞ ինքն ով է, եկավ Արթուրը և ամեն ինչ բացատրեց, աղջիկը հասկացավ ամեն ինչ՝ հիշեց իր անցյալը: 

Անցնում էին օրեր, նրանք սիրում էին իրար, բայց երկուսն էլ միաժամանակ վախենում էին, որ իրենց կայցելի մի տխուր առավոտը:

Առավոտ էր, նրանք պատրաստվում էին,՝ որ ամուսնան:

Եվ եկավ մի թուղթ, որի մեջ գրված էր << Արմինե, մի տխուր առավոտը այլևս քեզ չի այցելի, եթ՞ե դու քո մազերը կտրես>>: Երբ կարդացին Արթուրը և Արմինեն այդ թուղթը, Արմինեն միանգամից գնաց վարսավիրանոց և մազերը կտրեց: Թե՞ նա գեղեցիկ աղջիկ էր,  մազերը կտրելուց հետո ավելի գեղեցկացավ: Արմինեն ու Արթուրը ամուսնացան: Երջանիկ եղան:

Եվ նրանք միշտ այցելում էին՝ Սևակի գերեզմանը, իսկ Արամին՝ բանտում : Մի օր Արմինեն Արթուրին ասաց. << Արի գտնենք Ալիսային>>: Արթուր համաձայնվեց ու նրանք  գտան Ալիսային: Եվ պարզվեց, որ Ալիսան իր համար հանգիստ ապրում էր Ֆրանսիայում, նրանք այցելեցին  Ալիսային և նրա հետ բնակվեցին Ֆրանսիայում: Տարիներ հետո Ալիսան ամուսնացավ և ունեցավ երեխա, Արմինեն ու Արթուրը նույնպես ունեցան գեղեցիկ երեխա: Ալիսան, Արմինեն, Արթուրը ստեղծեցին <<Մի տխուր առավոտ>> վեռնագրով գիրք: