Ուղակի չհասկացան...

Ծեր մարդը իր 25 ամյա տղու հետ մտան գնացք և զբաղեցրեցին իրենց տեղերը: Երիտասարդը նստեղ պատուհանի մոտ:
Երբ գնացքը շարժվեց, նա հանեց պատուհանից այն կողմ իր ձեռքը, որպեսզի զգա քամին և հանկարծ նա ուրախացած բացականչեց.
- Հայրիկ, տեսնու՞մ ես, բոլոր ծառերը հետ են գնում:
Ի պատասխան հայրը ժպտաց:
Նրանց դիմացը նստած էր ամուսնական զույգ: Նրանք մի փոքր զարմացաց էին, որ 25-ամյա տղամարդը իրեն պահում է ինչպես երեխա:

Հանկարժ 25-ամյա տղամարդը կրկին ուրախությամբ բացականչեց.
- Հայրիկ, տեսնու՞մ ես, լիճ է ու կենդանիներ են...Իսկ ամպերը մեզ հետ` գնացքի ուղղությամբ շարժվում են:

Զույգը ապշած հետևում էր այդ տարօրինակ տղամարդուն: Նրանք նկատեցին, որ այդ տղամարդու հայրը չի զարմանում իր տղայի պահվածքի վրա:

Սև ամպերը կուտակվեցին և սկսվեց անձրև տեղալ: Անձրևի մի կաթիլ կպավ երիտասարդի ձեռքի աձին և նա նորից ժպտաց և ասաց.
-Հայրիկ, անձրև է գալիս, ջուրը ինձ կպնում է: Դու դա տեսնու՞մ ես հայրիկ:
Ցանկանալով օգնել այդ ծեր մարդուն` երիտասարդները, որոնք նստած էին նրա դիմաց հարցրեցին.
- Պարոն, ինչու՞ ձեր տղային չեք տանում հոգեբույժի մոտ:
Ծեր մարդը պատասխանեց.
- Մենք հենց նոր հիվանդանոցից ենք գալիս: Այսօր իմ տղան կյանքում առաջին անգամ ձեռք է բերել աչքեր...