ՈՒԶԱԾՍ... Ուզածս ինչ է ?...մի պտղունց հույս է, Որ շաղ տամ ճամփին մարած երազիս, Շուրջս մշուշ է, պատնեշված լույս է, Ու...կոտրված ձեռք` ճանապարհելիս... Ուզածս ինչ է?...մի բուռ ժպիտ է, Որ իմ աչքերի լույսը խտացնի... Գտածս փուչ է,սառցե հայացք է` Հոգուս արևն իսկ այն չի հալեցնի... Ուզածս ինչ է?...հոգեզրույց է, Անբարբառ խոսք է, երգ ու մեղեդի... Պարգևս ճիչ է, կամ` լռություն է, Սուտ ու խաբկանք է մի անմեկնելի... Ուզածս ինչ է?...շատ է ու քիչ է, Եղած ու չեղած, անվերջ պատրանք է... Կոչումս զու~ր է` ապրած մի կյանք է, Անցյալ ու ներկա, իմն է, իմը չէ.